Bir hasret var bende köyüm diye
Benim içimi yakar bilmem niye
Bir kısmet olsada dönsem köyüme
Ben arhıtın yeşilini özledim

Sabah ezanıyla köylü uyanır
Bahar ayında köy yeşile boyanır
Yoncalıda kuzu oğlak dolanır
Ben yoncalının kokusunu özledim 

Köylü büke gider çalgı kesmeye
Ağsırıkta devam eder deli rüzgar esmeye
Su akar köyün ortasında çesmeye
Ben köyümün sularını özledim

Elmalıda yayılır suruyle koyun
Ateşte kaynayan çaya olmaz doyum
Sıgırı otlatır Süleyman dayım
Ben köyümün insanını özledim

Bitmez tükenmez hasret şimdi içimde
Hem hayalimde hem de düşümde
Bekir abi gider sürü peşinde
Ben vallahi kücük yüreğili özledim

Gidip görmek isterim şirin köyümü
İcip kanmak isterim soğuk suyunu
Ben bilemedim zalim gurbetin huyunu
Ben köyümün güzel huyunu özledim

Batsın artık yere bu gurbet.
Burası bıraktı köyüme hasret.
Eğer dönemezsem olur felaket.
Ben köyümün havasını özledim.

Ölünce götürün beni sılaya.
Hasretim aylardır ben dostlara.
Bu gurbet koyar artık insana.
Ben köyümün dağlarını özledim. 

İsmail ÜNAL